Ο χειμώνας φέρνει μαζί του τα δυσάρεστα της εποχής: κρύο, αέρας, υγρασία. Τα άλογα δεν είναι βέβαια ιδιαίτερα ευαίσθητα στο κρύο και σίγουρα θα μπορούσαμε να πούμε ότι προτιμούν το κρύο από τη ζέστη. Αυτά, όμως, που απεχθάνονται είναι η υγρασία και ο αέρας. Στο λιβάδι μπορούν πολύ άνετα να ζήσουν όλο το χειμώνα, ιδιαίτερα σε μια χώρα όπως η Ελλάδα. Παρόλα αυτά, πρέπει να φροντίζουμε να διαβιώνουν άνετα και χωρίς κίνδυνο, λαμβάνοντας υπόψη μας να έχουν πάντα ένα καταφύγιο, σωστή διατροφή και μία κουβέρτα. Κλειδί για την ευημερία ενός αλόγου στο λιβάδι είναι η διατροφή του. Εξαιτίας του κρύου τα άλογα καταναλώνουν μεγάλο μέρος της ενέργειάς τους για να ζεσταθούν, οπότε χρειάζεται να λαμβάνουν περισσότερες θερμίδες. Το χορτάρι δεν είναι αρκετό για να τα θρέψει το χειμώνα, γι΄ αυτό πρέπει να συμπληρώνεται από σανό και συμπυκνωμένες τροφές (δημητριακά, κύβους, μείγματα), ανάλογα με τον τύπο εργασίας που το άλογο κάνει. Η διατροφή πρέπει να προσαρμοστεί στις συνθήκες του χειμώνα, προτού εμφανιστούν τα πρώτα σημάδια αδυναμίας. Και βέβαια αν το θερμόμετρο πέφτει κάτω από το μηδέν, τότε πρέπει να αυξηθεί ακόμη περισσότερο η παροχή ενέργειας. Το νερό πρέπει, επίσης, να υπάρχει άφθονο και να είναι φρέσκο και καθαρό.
Αν το άλογο δουλεύει, πιθανότατα θα είναι κουρεμένο, οπότε στην περίπτωση αυτή θα πρέπει να φοράει κουβέρτα, τουλάχιστον κατά τη διάρκεια της νύχτας. Αν δεν είναι κουρεμένο, δεν έχει ανάγκη από κουβέρτα. Στο λιβάδι τα άλογα δεν μένουν ακίνητα ούτε στιγμή και μπορούν ανά πάσα στιγμή να καλπάσουν έντονα και να ξανακερδίσουν τη ζεστασιά που μπορεί να έχασαν. Αν βάλουμε την κουβέρτα πολύ νωρίς, περιορίζουμε την ανάπτυξη του χειμωνιάτικου τριχώματος. Αν πάλι τη βάλουμε πολύ αργά, τότε δεν εξυπηρετεί σε τίποτε αφού το πυκνό τρίχωμα έχει ήδη εμφανιστεί. Υπάρχουν ειδικές κουβέρτες για τα μεγάλα κρύα, αλλά καλό είναι να μην τις χρησιμοποιούμε συνέχεια, αλλά μόνο όταν πραγματικά κάνει πολύ κρύο και κυρίως τις πρωινές και τις βραδινές ώρες.
Ένα άλογο στο λιβάδι δεν σημαίνει σε καμιά περίπτωση ότι το παρατάμε εκεί. Πρέπει να το επιβλέπουμε. Ξοδεύοντας μόνο μερικά λεπτά κάθε μέρα, εξακριβώνουμε αν όλα πάνε καλά. Ελέγχουμε την κατάσταση του δέρματος και ψάχνουμε για τυχόν τραυματισμούς από την κουβέρτα – αν φοράει. Αν το τρίχωμα είναι θαμπό και ερεθισμένο, αυτό υποδηλώνει μια γενική κακή σωματική κατάσταση. Καθαρίζουμε πότε πότε τις οπλές, τις λιπαίνουμε και ρίχνουμε μια ματιά στην πετάλωση. Κοιτάμε και την κατάσταση του εδάφους. Ρίχνοντας λίγη άμμο ή ακόμη και κοπριά πάνω στα σημεία που γλιστρούν επικίνδυνα (πάγος ή λάσπες), μειώνουμε τους κινδύνους για το άλογο.
Τέλος, αν στο λιβάδι υπάρχουν περισσότερα από ένα άλογα, τότε αυτά πρέπει να κάνουν όλα μαζί αποπαρασιτισμό, αργά το φθινόπωρο για αλογόμυγες-γαστερόφιλους.
►Αν η διατροφή το χειμώνα είναι ανεπαρκής, τότε το άλογο θα χάσει βάρος και γενικότερα θα επιδεινωθεί η φυσική του κατάσταση, οπότε θα γίνει πιο ευάλωτο σε κολικούς, μικρόβια, παράσιτα, δερματίτιδες, κλπ.
►Έχει παρατηρηθεί ότι τα άλογα καταφεύγουν στα υπαίθρια καταφύγιά τους μόνο όταν φυσάει ισχυρός άνεμος. Το κρύο και τη βροχή τα αντέχουν καλύτερα.
Μεγάλη προσοχή λοιπόν πρέπει να δίνεται στη διατροφή του αλόγου αλλά και στο χώρο όπου αυτά ζουν. Οι στάβλοι θα πρέπει να είναι ζεστού και προπάντων καθαροί χωρίς ακαθαρσίες και με μεγάλη στρώση από άχυρο ή πριονίδι έτσι ώστε τα άλογα να έχουν την απαιτούμενη ζέστη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου